Oto 20 pozycji z najlepszymi filmami 2020 roku! Trzeba przyznać, że to był jeden z gorszych roków dla kina, ale znalazło się sporo perełek, chociażby z rąk Taiki Waititiego, Charliego Kaufmana, Sama Mendesa czy braci Safdie. |
Minimalistyczny obraz z gęstą niepokojącą atmosferą. Sam przebieg trochę za blady, ale broni się tajemniczością,, świetnie zagraną postać przez Garner. |
Bardzo intrygujący i świeży pomysł potrafiący swą wizją zadać pytania. Reżyser już po paru minutach potrafi zaangażować widza. W dobry sposób zamknięty. |
Dobre i całkiem kreatywne podejście do tematu, szczególnie spodobał mi się pomysł na niewidzialność. Jednak scenariusz często przeciętny i trafiają się błędy. |
Pozytywna komedia, która potrafi w szalony sposób spojrzeć na życie i zada. Pomysł ciekawie wykorzystany. pod koniec twórcy trochę schodzą na niższy poziom. |
Dobre i całkiem kreatywne podejście do tematu, szczególnie spodobał mi się pomysł na niewidzialność. Jednak scenariusz często przeciętny i trafiają się błędy. |
Bellocchio z znakomitym wyczucie kontroluje klimat kina mafijnego i potrafi dodać coś od siebie. Mimo iż seans bardzo długi to nie ma słabszych momentów. |
To się nazywa dobry tekst. W odpowiednim momencie podgrzewa atmosferę i podkreśla dialog. Czuć fajny styl. Komasa potrafi wycisnąć z aktora co najlepsze. |
Nolan zbyt wiele i za ostro pakuję wszystko do zbyt małego pudełka. Niemniej jednak broni się klasową wizją i pomysłowością scen. Minuty z Pattinsonem najlepsze. |
Holoubek w odpowiedni sposób potrafi podkreślić te najważniejsze momenty przede wszystkim emocjonalne. Sprawnie prowadzony scenariusz. Ani grama sztuczności. |
Bardzo płyny scenariusz z dobrym wydźwiękiem dialogów. Sorkin w odpowiednim tonie podaję historię, w której klimat poprzez doskonały montaż ma wyrazistość. |
Fincher odnalazł duszę kina z dawnych lat po mistrzowsku! Mocno bazuję na pięknym dialogu, szkoda, że nie został lepiej wyważone. Seyfried olśniewa na ekranie. |
Ritchie podkręca całość niebanalną narracją i klasowym stylem! Smakowicie podane gierki w intrygach. Barwnie stworzone szaty kreacji. Matthew jest kozacki! |
Na pierwszy rzut oka prosty, ale zrobiony z doskonałym wyczuciem szczególnie patrząc na tempo i wyważenie emocji. Cierpliwość widza zostaje wynagradzana. |
Kawał dobrej reżyserii! Świetnie utrzymana równa intensywność, a zakończenie trzyma w napięciu i wynagradza widza. Sandler doskonale wpasował się do kreacji. |
Pięknie wykorzystana kamera! W kluczowym momencie serce historii odpowiednio biję, szkoda, że większa połowa nie porywa. Często na siłę nachodzi emocjami. |
Wspaniały pod względem emocjonalnym i artystycznym, Często wchodzi w atmosferę depresji. /Czuć kontrolę Larraina nad perfekcyjną wyrazistością dialogów i aktorów. |
Tematyka, które w kinie była przerabiana wielokrotnie dostała pięknych nowych barw. Niezwykle prawdziwy wyciskacz łez, a także gwarantujący uśmiech. Moc postaci! |
Pasja, artyzm i zmysłowość w najlepszym wydaniu! Jakże pięknie reżyser stworzył główna postać i wycisnął z niej najlepsze soki emocji. Czaruję swym klimatem. |
Waititi tworzy i przepięknie wykorzystuję historię w ciekawych barwach, w której nie zapomina o palecie wyraźnych emocji. Trochę zabrakło większego rozmachu w tej przedniej wizji. |
3
Tajemniczo zapakowane pudełko puzzli przez Kaufmana. Świetna kontrola nad tempem, napięciem i emocjami. Poprzez niebanalne sceny tworzy się niezwykły klimat. |
Dżentelmeni (2019, rwż. Guy Ritchie) Kids stab, girls shoot, boys punch. Grown ups fight with their heads. That’s where the real battle is. |
Irlandczyk *2019, reż. Martin Scorsese) You don’t know how fast time goes by until you get there.⠀ |
Tenet (2020, reż. Christopher Nolan) You don’t negotiate with a tiger. You admire tiger, until it turns on you, and you feel its true f***ing nature! |
Dodaj podpis |
Kraina Lovecrafta (2020-) tories are like people. Loving them doesn’t make them perfect. You just try and cherish them, overlook their flaws.⠀ |
Casablanca (1942, reż. Michael Curtiz) Of all the gin joints, in all the towns, in all the world, she walks into mine. |
5
W samo południe (1952, reż. Fred Zinnemann) People gotta talk themselves into law and order before they do anything about it. Maybe because down deep they don't care. They just don't care. |
Deszczowa piosenka (1952, reż. Stanley Donen, Genne Kelly) If we bring a little joy into your humdrum lives, it makes us feel as though our hard work ain't been in vain for nothin'. Bless you all. |
Zawrót głowy (1958, reż. Alfred Hitchcock) Only one is a wanderer. Two together are always going somewhere. |
Hiroszima, moja miłość (1959, reż, reż. Alain Resnais ) Sometimes we have to avoid thinking about the problems life presents. Otherwise we'd suffocate. |