Sobota z cytatami (odc.130)

czerwca 18, 2016

Jak zwykle w sobotę zapraszam na kolejny odcinek cytatów.
Dzisiaj m.in. cytat z dzieła Wesa Anderona „Grand Budapest Hotel”, słynnego thrillera lat '60 „Psychoza” oraz melodramatu „Casablnca” z główną rolą Humphreya Bogarta i Ingrid Bergman.

Casablanca (1942, reż. Michael Curtiz)
Jeśli samolot wystartuje bez ciebie, zaczniesz żałować. Nie! Może nie dziś, nie jutro, ale wkrótce i to na całe życie.

Wszystko o Ewie (1950, reż. Joseph L. Mankiewicz)
Teatr. Teatr. Czy teatr musi jedynie istnieć wewnątrz brzydkich budynków, stłoczonych na kilometrze kwadratowym Nowego Jorku? Czy Londynu, Paryża lub Wiednia? Słuchaj, mała, i ucz się. Chcesz wiedzieć, czym jest teatr? Pchlim cyrkiem. Operą. To rodeo, karnawał, balet, indiańskie tańce plemienne, człowiek-orkiestra – to wszystko teatr. Gdzie jest magia, fikcja i publiczność, tam jest teatr. Kaczor Donald, Ibsen i kowboje. Sarah Bernhardt. Lunt i Fontanne, Betty Grable. Dziki koń Rex, Eleonora Duse – to wszystko teatr. Nie rozumiemy i nie lubimy ich wszystkich. Dlaczego mielibyśmy to robić? Teatr nie jest tylko dla nas. Więc nie wyrażaj aprobaty czy dezaprobaty. To, co nie jest teatrem dla ciebie, jest teatrem dla kogoś innego.

Psychoza (1960, reż Alfred Hitchcock)
Uważam, że wszyscy jesteśmy zamknięci we własnej pułapce i nikt nie potrafi się wydostać.

Persona (1966, reż. Ingmar Bergman)
Kryjówka nie jest wystarczająco szczelna. Życie emanuje ze wszystkich stron.

Człowiek, który płakał (2000, reż. Sally Potter)
W każdym razie nigdy nie należy patrzeć wstecz. Nigdy nie należy żałować.

21 gramów (2003, reż. Alejandro González Inárritu)
Francuski poeta Aragon powiedział: Przez czas uczymy się żyć, że jest już za późno.

Matrix Rewolucje (2003, reż. Lilly Wachowski, Lana Wachowski)
Zadziwiające, kod miłości bardzo przypomina kod szaleństwa.

Wątpliwość (2008, reż. John Patrick Shanley)
Wątpliwość może być wiązaniem tak potężnym, jak i utrzymania pewności. Gdy zostanie utracona, nie jesteś sam.

Grand Budapest Hotel (2014 reż. Wes Anderson)
Jakże często popełniany błąd: Przekonanie, że wyobraźnia pisarza pracuje non stop. Że nieustannie podsuwa mu korowód zdarzeń i epizodów. Że wszystkie jego pomysły
rodzą się z powietrza. Tymczasem prawda jest zupełnie inna. Gdy czytelnicy odkryją, że piszesz, sami podsuwają ci postaci i wydarzenia. I dopóki potrafisz obserwować i uważnie słuchać,historie te nie przestaną.cię nękać do końca życia. Ten, który często opowiada cudze dzieje, usłyszy niejedną opowieść.