 |
Oto 20 pozycji z najlepszymi filmami 2020 roku! Trzeba przyznać, że to był jeden z gorszych roków dla kina, ale znalazło się sporo perełek, chociażby z rąk Taiki Waititiego, Charliego Kaufmana, Sama Mendesa czy braci Safdie. |
 |
| Minimalistyczny obraz z gęstą niepokojącą atmosferą. Sam przebieg trochę za blady, ale broni się tajemniczością,, świetnie zagraną postać przez Garner. |
 |
| Bardzo intrygujący i świeży pomysł potrafiący swą wizją zadać pytania. Reżyser już po paru minutach potrafi zaangażować widza. W dobry sposób zamknięty. |
 |
| Dobre i całkiem kreatywne podejście do tematu, szczególnie spodobał mi się pomysł na niewidzialność. Jednak scenariusz często przeciętny i trafiają się błędy. |
 |
| Pozytywna komedia, która potrafi w szalony sposób spojrzeć na życie i zada. Pomysł ciekawie wykorzystany. pod koniec twórcy trochę schodzą na niższy poziom. |
 |
| Dobre i całkiem kreatywne podejście do tematu, szczególnie spodobał mi się pomysł na niewidzialność. Jednak scenariusz często przeciętny i trafiają się błędy. |
 |
Bellocchio z znakomitym wyczucie kontroluje klimat kina mafijnego i potrafi dodać coś od siebie. Mimo iż seans bardzo długi to nie ma słabszych momentów. |
 |
| To się nazywa dobry tekst. W odpowiednim momencie podgrzewa atmosferę i podkreśla dialog. Czuć fajny styl. Komasa potrafi wycisnąć z aktora co najlepsze. |
 |
| Nolan zbyt wiele i za ostro pakuję wszystko do zbyt małego pudełka. Niemniej jednak broni się klasową wizją i pomysłowością scen. Minuty z Pattinsonem najlepsze. |
 |
| Holoubek w odpowiedni sposób potrafi podkreślić te najważniejsze momenty przede wszystkim emocjonalne. Sprawnie prowadzony scenariusz. Ani grama sztuczności. |
 |
| Bardzo płyny scenariusz z dobrym wydźwiękiem dialogów. Sorkin w odpowiednim tonie podaję historię, w której klimat poprzez doskonały montaż ma wyrazistość. |
 |
| Fincher odnalazł duszę kina z dawnych lat po mistrzowsku! Mocno bazuję na pięknym dialogu, szkoda, że nie został lepiej wyważone. Seyfried olśniewa na ekranie. |
 |
| Ritchie podkręca całość niebanalną narracją i klasowym stylem! Smakowicie podane gierki w intrygach. Barwnie stworzone szaty kreacji. Matthew jest kozacki! |
 |
| Na pierwszy rzut oka prosty, ale zrobiony z doskonałym wyczuciem szczególnie patrząc na tempo i wyważenie emocji. Cierpliwość widza zostaje wynagradzana. |
 |
| Kawał dobrej reżyserii! Świetnie utrzymana równa intensywność, a zakończenie trzyma w napięciu i wynagradza widza. Sandler doskonale wpasował się do kreacji. |
 |
| Pięknie wykorzystana kamera! W kluczowym momencie serce historii odpowiednio biję, szkoda, że większa połowa nie porywa. Często na siłę nachodzi emocjami. |
 |
| Wspaniały pod względem emocjonalnym i artystycznym, Często wchodzi w atmosferę depresji. /Czuć kontrolę Larraina nad perfekcyjną wyrazistością dialogów i aktorów. |
 |
| Tematyka, które w kinie była przerabiana wielokrotnie dostała pięknych nowych barw. Niezwykle prawdziwy wyciskacz łez, a także gwarantujący uśmiech. Moc postaci! |
 |
| Pasja, artyzm i zmysłowość w najlepszym wydaniu! Jakże pięknie reżyser stworzył główna postać i wycisnął z niej najlepsze soki emocji. Czaruję swym klimatem. |
 |
| Waititi tworzy i przepięknie wykorzystuję historię w ciekawych barwach, w której nie zapomina o palecie wyraźnych emocji. Trochę zabrakło większego rozmachu w tej przedniej wizji. |
3
 |
| Tajemniczo zapakowane pudełko puzzli przez Kaufmana. Świetna kontrola nad tempem, napięciem i emocjami. Poprzez niebanalne sceny tworzy się niezwykły klimat. |
