Jak wiadomo wielbiciele seriali jak i kina pokochali Breaking Bad, śmiało można napisać że to jedna z lepszych produkcji małeg ekranu ostatnich lat. Zapraszam wszystkich fanów do zapoznania ciekawostek i nawiązań.

Gra w zielone. I inne kolory  Główni bohaterowie serialu często ubierani są w stroje kolorystycznie współgrające z ich charakterem i wartościami przez nich wyznawanymi. Waltera często można zobaczyć w zielonych koszulach, koszulkach i kurtkach (kolor symbolizuje odrodzenie się postaci, diametralną zmianę w życiu), a Jesse’ego w czerwonych lub z elementami tego koloru (energia, pasja, ekscytacja). Hank często wdziewa pomarańcz (energiczny, zbalansowany – chociaż to też kolor ostrzegawczy), Skyler lubi niebieski (spokój, harmonia, konserwatyzm – przynajmniej na początku), a Marie fioletowy (tajemniczość, szlachetność).

Dragi  Kiedy na ekranie postaci palą metę, tak naprawdę wciągają cukier albo sproszkowane landrynki. Nie zaciągają się.

Nieoznaczeni bohaterowie  Tym, którzy nie oglądają uważnie (albo nie mieli w szkole fizyki) mogło umknąć, że pseudonim Waltera to hołd oddany Wernerowi Heisenbergowi, niemieckiemu fizykowi teoretykowi i nobliście (za wkład w stworzenie mechaniki kwantowej) oraz odkrywcy nazwanej później jego nazwiskiem zasady nieoznaczoności. Stwierdza ona, że w przypadku cząstek o rozmiarach porównywalnych lub mniejszych od średnicy atomu, niemożliwe jest jednoczesne, dokładne ustalenie ich położenia i pędu. (Czyżby nawiązanie do faktu, że na początku kariery w narkobiznesie Jesse i Walter byli tak drobnymi płotkami, że w teorii trudno było ich namierzyć?)

Jesse już był trupem  Vince Gilligan, twórca serialu, przyznał, że Jesse miał zginąć na końcu jego pierwszego sezonu. Widząc jednak jak znakomitą rolę wykreował Aaron Paul, zmienił zdanie. (Możemy jednak przypuszczać, co stanie się z ulubioną postacią widzów na zakończenie całości.)

Niezła (z)dziwka  Grająca w serialu prostytutkę Wendy Julia Minesci przygotowała się do roli tak dobrze, że w dniu swojego debiutu na planie zdjęciowym ktoś pomylił ją z profesjonalistką i chciał zapłacić za szybki numerek.

Ding! Ding!  Vince Gilligan przyznał, że począwszy od trzeciego sezonu głównym antagonistą miał być Hector Salamanca (nie wiadomo czy wciąż przykuty do wózka), jednak zmuszony był poszerzyć rolę Giancarlo Esposito wcielającego się w Gusa (w zasadzie na jego żądanie, gdyż w przeciwnym wypadku nie zgodziłby się powracać w epizodach), który początkowo miał pojawić się tylko w trzech odcinkach. Postać Gusa miała w ogóle nie istnieć, ponieważ Tuco miał odegrać znacznie większą rolę w serialu, jednak aktor go portretujący zdecydował się nie przedłużać kontraktu. (Z jednej strony szkoda, a z drugiej dobrze, że tak się nie stało. Ostatnio odcinek czwartego sezonu wynagradza nam wszystkie ewentualne wątpliwości.)

Walter, którego nie było  Sony i telewizja AMC nie chciały przystać na propozycję Gilligana, by w głównej roli obsadzić Bryana Cranstona (twórca serialu współpracował z nim m.in. przy „Z archiwum X”), którego kojarzyli raczej z repertuarem komediowym. Według nich lepszym wyborem byliby John Cusack (!) lub Matthew Broderick (!!!), na szczęście obaj odmówili. (A teraz wyobraźcie sobie, jak wyglądałoby BB z udziałem jednego czy drugiego.)

Bogdan o wielkich brwiach  Będąc geniuszem w dziedzinie chemii Walter White pracuje w szkole i jest zmuszony dorabiać w myjni samochodowej. Tam jego szefem jest obdarzony ponadprzeciętnie obfitymi brwiami jegomość o imieniu Bogdan. Wcielił się w niego Marius Stan, dla którego był to debiut aktorski, a który na co dzień zajmuje się… chemią. Co ciekawe, ma w tej dziedzinie doktorat.

Finał na początek  Pierwsze dwa odcinki drugiego sezonu miały być tak naprawdę ostatnimi dwoma pierwszego. Na przeszkodzie w ich emisji o czasie (były już ukończone!) stanął strajk scenarzystów z 2008 roku, który zmusił twórców do wprowadzenia zmian w ramówce.

Podpowiedzi w tytułach  W drugim sezonie cztery odcinki rozpoczynały się krótkimi przebitkami czegoś, co w ostateczności okazało się katastrofą samolotową. Były to epizody pierwszy, czwarty, dziesiąty i trzynasty, a ich tytuły to odpowiednio: „Seven Thirty-Seven„, „Down„, „Over” i „ABQ„, co czytane kolejna daje nam zdanie „Katastrofa 737 w Albuquerque„.

Pulp Fiction!„ Breaking Bad” zawiera naprawdę sporo odniesień do „Pulp Fiction” zarówno w sferze wizualnej jak i scenariuszowej. Przykładem niech będzie chociaż scena, kiedy Walt natrafia na zakładnika, który uciekł Jesse’emu a następnie się go pozbywa jest podobna do sceny potrącenia Marsellusa w „PF”; moment, w którym Walt ma wybrać broń by kogoś zabić / scena gdy Jesse szuka odpowiedniego narzędzia do otwarcia drzwi w odcinku „Mucha” jest podobna do sekwencji, w której Butch zastanawia się czego użyć do ratowania od gwałtu Wallace’a; niemalże identycznie wizualnie sceny wstrzykiwania narkotyków; podobna scena z czyszczeniem się za pomocą ogrodowego węża i wiele, wiele innych.

Yeah, science!  Widoczny w czołówce serialu wzór chemiczny C10H15N oraz liczba 149.24 to w istocie wzór metamfetaminy, której masa cząsteczkowa wynosi 149,24.