Jak zwykle w sobotę na blogu kolejna dawka cytatów. Dzisiaj m.in. dramatu sądowego, w którym główną rolę zagrał Paul Newman oraz dzieła Alfred Hitchcocka „Urzeczona”

Urzeczona (1945, reż. Alfred Hitchcock) Myślę, że największą szkoda w dziejach ludzkości została wyrządzona przez poetów. Wypełniają ludziom głowy urojeniami na temat miłości, opisując ją, jakby to była orkiestra symfoniczna albo lot aniołów.

Ogród rodziny Finzi-Continich (1970, reż. Vittorio De Sica) W życiu, aby zrozumisć, aby na prawdę zrozumieć świat, musisz co najmniej raz umrzeć. Więc lepiej jest umrzeć młodo, kiedy jest jeszcze czas na to, aby ozdrowieć i żyć ponownie.

Opowieści kanterberyjskie (1972, reż. Pier Paolo Pasolini) Między żartem a dowcipem mieści się wiele prawdy.

Kolacja z Andrzejem (1981, reż. Louis Malle) Nasze umysły są skoncentrowane na tych celach i planach, które w swojej istocie nie są rzeczywiste. Nie są celami ani planami tylko wytworami fantazji. Szczęścia snu o życiu.

Werdykt (1982, reż. Sidney Lumet) Jeśli mamy wierzyć w sprawiedliwość, musimy wierzyć w siebie samych i czynić sprawiedliwie. Wierzę, że mamy sprawiedliwość w sercach.

Stan rzeczy (1982, reż. Wim Wenders) Życie dzieje się w kolorze, ale czarno-białe jest bardziej realistyczne.

Strumienie miłości (1984, reż. John Cassavetes) Miłość jest strumieniem, jest ciągła, nie kończy się.

Chłopięcy świat (1993, reż. Michael Caton-Jones) Możesz marzyć o pewnej chwili od lat i nadal, jakimś cudem, przegapić ją, gdy nadejdzie. Musisz sięgać poza płomienie i zabrać lub utracić na zawsze.

Kupiec wenecki (2004, reż. Michael Radford) Cechą litości nie może być przymus. Opada ona jako deszcz ciepły z niebios. Na miejsce na dole.

Tuż po weselu (2006, reż. Susanne Bier) Czas jest cenny. Każda znajomość, każdy przyjaciel, każda osoba, która ma miejsce w twoim sercu, to czas spędzony z nimi tak naprawdę coś znaczy, nie liczy się nic więcej.

tłumaczenie: Agata

Zobacz poprzednie odcinki