Sobota z cytatami (odc.231)

czerwca 30, 2018

Zapraszam na kolejną odsłonę sobotniego cyklu.
Dzisiaj m.in. cytat z dramatu na podstawie powieści Michaela Cunninghama „Godziny”, dzieła braci Coen „Człowiek, którego nie było” oraz serialu „Sense8”

Fortepian (1993, reż. Jane Campion)
Nocą! Myślę o moim fortepianie w oceanie smutku, a czasem o sobie unoszącej się nad nim na wodzie. Tam na dole wszystko jest takie spokojne i ciche, że kołysze mnie to do snu. To przedziwna kołysanka i taką jest w istocie; jest moja.

Człowiek, którego nie było (2001, reż. Ethan Coen, Joel Coen)
Im więcej patrzysz, tym mniej tak naprawdę wiesz. To prawda, najprawdziwsza prawda. W pewien sposób, to jedyna prawda, jaka istnieje.

Życie jak dom (2001, reż. Irwin Winkler)
Znasz tę ważną rzecz, ale mimo wszystko, to zmiana, która potrafi być tak stale postępująca, że jej nie nie zauważysz, dopóki nie zajdzie. Potrafi być tak powolna, że nawet nie zauważysz, że twoje życie staje się lepsze lub gorsze, aż takim się nie stanie. Albo może po prostu tobą wstrząsnąć, sprawić, że się odmienisz w jednej minucie.

Godziny (2002, reż. Stephen Daldry)
Ona myśli o tym, o ile więcej miejsca zajmuje istota w życiu niż w śmierci; jak wiele złudzenia rozmiaru jest zawarte w gestach i ruchach, w oddechu. Gdy umieramy, ukazują się nasze prawdziwe wymiary, są one zaskakująco skromne.

Kill Bill 2 (2004, reż. Quentin Tarantino)
Mówi się, że zabujcą nr 1 starszych ludzi jej emerytura. Ludzie, którzy mają jakąś pracę do wykonania mają tendencję do tego, aby żyć dłużej, aby móc ją wykonać.

Ludzkie dzieci (2006, reż. Alfonso Cuarón)
Czy odgłos placu zabaw zblakł, a wkradła się rozpacz? Bardzo dziwne, co dzieje się ze światem, w którym nie ma dziecięcych głosików.

Atlas chmur (2012, reż. Tom Tykwer, Lana Wachowski, Lilly Wachowski)
Wiara, tak jak strach lub miłość, to siła, którą należy rozumieć, tak, jak Teorię Względności lub Zasadę Nieoznaczoności: zjawiska, które determinują kierunek naszego życia.

Atlanta (2016-)
My, ludzie, zawsze jesteśmy blisko zniszczenia. Życie w swej istocie nie jest niczym innym jak serią ucieczek z pułapki. Mam na myśli, że jak inaczej wiedziałbyś, że żyjesz, jeśli nie świadomość, że możesz umrzeć?

Sense8 (2015-2018)
Prawdziwa przemoc, przemoc, którą sobie uświadomiłem, jest niewybaczalna, to przemoc, którą stosujemy wobec samych siebie, gdy boimy się być tymi, którymi tak naprawdę jesteśmy.