Nadeszła pora na kolejną odsłonę sobotnie cyklu. Dzisiaj m.in. cytat ze słynnego filmu z główną rolą Audrey Hepburn „Śniadanie u Tiffany’ego”, dzieła Ingmara Bergmana „Persona”, dramatu „Zabicie świętego jelenia” oraz ekranizacji książki Chucka Palahniuka „Podziemny krąg”

6

Śniadanie u Tiffany'ego (1961, reż. Blake Edwards) Nie chcę niczego posiadać, dopóki nie znajdę miejsca, w którym będzie dobrze mnie i moim rzeczom. Nie wiem, gdzie to będzie, ale wiem jak tam będzie. Będzie jak u Tiffany'ego.

Persona (1966, reż. Ingmar Bergman) Beznadziejny sen o byciu - nie o pozorach bycia, ale o byciu. Każde odstępstwo od normy i każdy gest, każdy uśmiech i każdy grymas. Możesz prawo do bezruchu, prawo do milczenia, tak aby nie musieć kłamać. Możesz się zakleić w sobie. Wówczas nie będziesz musiał grać żadnych ról ani wykonać złego ruchu.

Smażone zielone pomidory (1991, reż. Jon Anvet) Z nienawiści nigdy nie było nic dobrego (…) Od tego nic, tylko serce zamieni się w kamień. Ludzie są, jacy są i nic tego nie zmieni. Nie uważasz, że gdyby mieli wybór, woleliby być inni? Pewnie, że tak. Ludzie są po prostu słabi.

Podziemny krąg (1999, reż. David Fincher) Biegłem. Biegłem, aż moje mięśnie zaczęły palić, a w moich żyłach począł płynąć kwas. A potem pobiegłem jeszcze trochę.

Uśmiech Mony Lizy (2003, reż. Mike Newell) Zarzucają jej brak wytrwałości, wędrowanie bez celu. Ale jej wędrówka nie jest bezcelowa. To poszukiwanie prawdy ukrytej za tradycją, za definicjami, za pozorami.

Polowanie (2012, reż. Thomas Vinterberg) Opisywanie nieistniejących szczegółów jest typowe dla dzieci. Nie wiem, czy to kwestie ich wyobraźni, czy też podłapuje to jedno od drugiego, a może od rodziców. Zawsze zakłada się, że dzieci mówią prawdę. I niestety, dość często rzeczywiście mówią...

Makbet (2015, reż. Justin Kurzel) Życie jest tylko przechodnim półcieniem, nędznym aktorem, który swą rolę przez parę godzin wygrawszy na scenie w nicość przepada - powieścią idioty, głośną, wrzaskliwą, a nic nieznaczącą.

Zabicie świętego jelenia (2017, reż. Giorgos Lanthimos) Nie wiem, czy to, co się dzieje, jest sprawiedliwe, ale to jedyna rzecz, o której mogę powiedzieć, że jest bliska sprawiedliwości.

Mój piękny syn (2018, reż. Felix Van Groeningen) Wiesz, jak bardzo cię kocham? Jeśli wziąłbyś wszystkie słowa, to i tak nie byłyby w stanie opisać tego, jak bardzo cię kocham. I jeśli zebrałbyś te wszystkie słowa razem nadal nie byłyby w stanie tego opisać. Kocham cię ponad wszystko. Ponad wszystko. Wszystko? Tak, wszystko.

A Private War (2018, reż. Matthew Heineman) Prawdziwa trudność to mieć wystarczająco wiele wiary w ludzkość, aby wierzyć, że wystarczająco wielu ludzi się przejmie, gdy w końcu usłyszą twoją historię.

tłumaczenie: Agata

Zobacz poprzednie odcinki